Tregimet e Ramiz Gjinit nuk vijnë me madhështi epike për të prekur lexuesin, ato vijnë me situata njerëzore, krejt të hështura, me detaje të holla dhe fine, dhe kur tregimi mbaron, të bën për vete, sikur të ishe pjesë e rrëfimit. Kështu ndodh me këto tregime të këtij vëllimi, që vijnë të shkruar me një gjuhë të pasur, me një frazë të qartë - shpesh e kursyer, por që përcjellin shumë ngarkesë emocionale dhe shumë kuptim.
Pesëmbëdhjetë tregimet e këtij vëllimi janë përzgjedhur me kujdes, që e sjellin Ramiz Gjinin në prozën e shkurtër shqipe, me një frymë bashkëkohore dhe mesazhe universale.