Ky cikël leksionesh është ideuar dhe folur këtu e 47 vjet më parë, kur isha ende në moshë të re, pa grada e tituj, por me zellin e pasionin për të qenë i vlefshëm dhe për t’u ofruar diçka sadopak të dobishme studentëve të artit dramati.
Botimin po e bëj në një moshë tashmë të thyer, natyrisht edhe duke qenë i ngarkuar me grada e tituj shkencorë, porse ai gëzim që më jepte fjala “profesor” kur më drejtoheshin studentët dhe pasuniversitarët e atyre viteve, nuk ka të përshkruar sa i lartë ishte.
Po citoj disa vargje të poetit Vehbi Bala, të cilat më pëlqejnë dhe e kam bërë zakon t’i citoj shpesh, sidomos qëkur kam filluar ta ndiej peshën e viteve mbi supe:
“Sa keq më vjen për vitet që më vanë,
Për të ritë tim që s’më kthehet ma,
Por keq s’më vjen për plagët që më ranë,
Po të duhej prapë kësaj rruge kisha me i ra”.
Pra, këtë libër, në të cilin përmblidhen leksionet e lëndës “Teori drame”, ashtu si i pata folur dikur para studentëve të mi, tashmë aktorë e regjisorë të mirënjohur, ua kushtoj pikërisht atyre, sepse ata më thirrën “profesor” kur isha ende vetëm një mësimdhënës, pa asnjë gradë e titull, duke më nxitur që, edhe për hatrin e nderin e tyre, të bëhesha ashtu si më deshën ata.
